Rebif Ser Sc 12 X 44 Ug/0,5ml

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Informeer direct uw arts en stop onmiddellijk met het gebruik van Rebif als u een van de volgende ernstige bijwerkingen ervaart:

• Ernstige allergische (overgevoeligheids-) reacties. Indien u, direct na het toedienen van Rebif, plotseling moeilijkheden ondervindt met ademen, soms in combinatie met zwelling van het gelaat, lippen, tong of keel, netelroos, jeuk over het hele lichaam en een gevoel van zwakte of flauwte, dient u onmiddellijk medische hulp in te roepen. Deze reacties komen zelden voor (kunnen maximaal 1 op de 1.000 personen treffen).

• Informeer direct uw arts als u een van de volgende mogelijke symptomen van een leveraandoening ervaart: geelzucht (vergeling van de huid of van het oogwit), uitgebreide jeuk, verlies van eetlust gepaard gaande met misselijkheid, braken en het gemakkelijk krijgen van blauwe plekken. Ernstige leveraandoeningen kunnen gepaard gaan met bijkomende symptomen, bv. concentratieproblemen, slaperigheid en verwardheid.

• Een depressieve stoornis komt vaak voor (kan tot 1 op de 10 personen treffen) bij patiënten, behandeld voor multipele sclerose. Als u zich depressief voelt of gedachten over zelfmoord krijgt, meld dit direct aan uw arts.

Neem contact op met uw arts als u een van de volgende bijwerkingen heeft:

• Griepachtige verschijnselen, zoals hoofdpijn, koorts, koude rillingen, spier- en gewrichtspijnen, moeheid en misselijkheid komen zeer vaak voor (kunnen meer dan 1 op de 10 personen treffen). Deze symptomen zijn doorgaans mild van aard en treden vaker op aan het begin van de behandeling; bij langer gebruik nemen zij af. Om te helpen deze symptomen te verminderen, kan uw arts u adviseren om een koortsverlagende pijnstiller te gebruiken voordat u een dosis Rebif toedient en vervolgens tot 24 uur na iedere injectie.

• Reacties op de injectieplaats, waaronder roodheid, zwelling, verkleuring, ontsteking, pijn en huidafbraak komen zeer vaak voor.

Het optreden van reacties op de injectieplaats neemt gewoonlijk in de loop van de tijd af. Afsterven van weefsel (necrose), abcessen, weefselophoping op de injectieplaats komen soms voor (kunnen maximaal 1 op de 100 personen treffen).

• Aanvang van de behandeling tijdens zwangerschap.
• Overgevoeligheid voor natuurlijk of recombinant interferon-bèta of voor één van de in"Samenstelling" vermelde hulpstoffen.
• Een aanwezige ernstige depressie en/of zelfmoordneigingen .

Volwassenen en kinderen

• Aanbevolen dosering: 44 mcg, 3 x per week
• Lagere dosering: 22 mcg, 3 x per week bi
  • patiënten die de hoge dosis niet verdragen
  • kinderen van 2 tot 17 jaar (beperkte gegevens)

Toedieningswijze

• Toegediend via subcutane injectie