Paroxetine Sandoz 20mg Impex. Filmomh Tabl 100 Pip

• Ernstige depressieve episodes.
• Obsessieve-compulsieve stoornissen (OCS).
• Paniekstoornissen met en zonder agorafobie.
• Sociale angststoornissen/sociale fobie.
• Gegeneraliseerde angststoornissen.
• Posttraumatische stressstoornissen.

Welke stoffen zitten er in dit middel? De werkzame stof in dit middel is paroxetine (als hydrochloride). Elke filmomhulde tablet bevat 20 mg paroxetine (als hydrochloride). Elke filmomhulde tablet bevat 30 mg paroxetine (als hydrochloride). Elke filmomhulde tablet bevat 40 mg paroxetine (als hydrochloride).

De andere stoffen in dit middel zijn: Kern van de tablet Mannitol Microkristallijne cellulose Copovidone K28 Natriumzetmeelglycolaat (type A) Watervrij colloïdaal siliciumdioxide Magnesiumstearaat

Coating van de tablet Hypromellose 5 cps Talk (gemicroniseerd) Titaandioxide (E 171) 30 mg filmomhulde tabletten bevatten ook nog: Rood ijzeroxide (E 172) Indigotine lak (E 132)

Neemt u nog andere geneesmiddelen in? Sommige geneesmiddelen kunnen invloed hebben op de manier waarop Paroxetine Sandoz werkt of ervoor zorgen dat de kans groter is dat u bijwerkingen zult ervaren. Paroxetine Sandoz kan ook invloed hebben op de manier waarop andere geneesmiddelen werken. Deze omvatten:

 Geneesmiddelen met de naam monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers, met inbegrip van moclobemide en methylthioniniumchloride (methyleenblauw)) - zie 'Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?' in deze bijsluiter

 Thioridazine of pimozide, die antipsychotica zijn - zie 'Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?' in deze bijsluiter

 Acetylsalicylzuur, ibuprofen of andere geneesmiddelen genaamd NSAID's (niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen), zoals celecoxib, etodolac, diclofenac en meloxicam, die worden gebruikt tegen pijn en ontstekingen

 Tramadol en pethidine, die pijnstillers zijn  Geneesmiddelen met de naam triptanen, zoals sumatriptan, die worden gebruikt om migraine te behandelen  Andere antidepressiva waaronder andere SSRI's, tryptofaan en tricyclische antidepressiva zoals clomipramine, nortriptyline en desipramine

 Een voedingssupplement met de naam tryptofaan  Mivacurium en suxamethonium (gebruikt bij verdoving)  Geneesmiddelen zoals lithium, risperidon, perfenazine, clozapine (genoemd antipsychotica) die worden gebruikt om bepaalde psychiatrische aandoeningen te behandelen  Fentanyl gebruikt bij verdoving of ter behandeling van chronische pijn  Een combinatie van fosamprenavir en ritonavir, die gebruikt wordt om een hiv-infectie (humaan immunodeficiëntievirus) te behandelen  Sint-janskruid, een kruidenremedie voor depressie  Fenobarbital, fenytoïne, natriumvalproaat of carbamazepine, gebruikt voor de behandeling van stuipen of epilepsie  Atomoxetine dat gebruikt wordt voor de behandeling van ADHD (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit)  Procyclidine, dat wordt gebruikt om het beven tegen te gaan, vooral bij de ziekte van Parkinson  Warfarine of andere geneesmiddelen (antistollingsmiddelen genoemd) die worden gebruikt om het bloed te verdunnen  Propafenon, flecaïnide en geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van een onregelmatige hartslag  Metoprolol, een bètablokker die wordt gebruikt voor de behandeling van een hoge bloeddruk en

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. De kans is groter dat bijwerkingen optreden in de eerste weken dat Paroxetine Sandoz wordt ingenomen.

Raadpleeg een arts als u tijdens de behandeling een van de volgende bijwerkingen krijgt U moet mogelijk onmiddellijk contact opnemen met uw arts of naar een ziekenhuis gaan.

Bijwerkingen die soms optreden (kunnen optreden bij tot 1 op de 100 mensen):  Als u ongebruikelijke blauwe plekken of bloedingen hebt, waaronder bloed opbraken of bloed in uw stoelgang, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga onmiddellijk naar het ziekenhuis.

 Als u niet kunt plassen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga onmiddellijk aar het ziekenhuis.

Bijwerkingen die zelden optreden (kunnen optreden bij tot 1 op de 1 000 mensen):  Als u toevallen (stuipen) ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga onmiddellijk naar het ziekenhuis.  Als u zich rusteloos voelt en het gevoel hebt dat u niet kunt stil zitten of stil staan, kunt u zogeheten acathisie hebben. Door uw dosis Paroxetine Sandoz te verhogen, kunnen deze gevoelens verergeren. Als u hier last van hebt, neem dan contact op met uw arts.

 Als u zich moe, zwak of verward voelt en pijnlijke, stijve of ongecoördineerde spieren had, kan dit toe te schrijven zijn aan een laag natriumgehalte in uw bloed. Als u deze symptomen hebt, neem dan contact op met uw arts.

Bijwerkingen die zeer zelden optreden (kunnen optreden bij tot 1 op de 10 000 mensen):  Allergische reacties die ernstig kunnen zijn, op Paroxetine Sandoz.

Als u een rode huiduitslag met bulten, zwelling van de oogleden, het gelaat, de lippen, de mond of tong ontwikkelt, jeuk begint te krijgen of moeilijk kunt ademen (kortademigheid) of slikken en zich zwak of licht in het hoofd voelt met een collaps of verlies van bewustzijn tot gevolg, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga onmiddellijk naar het ziekenhuis.

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?  U neemt geneesmiddelen in die monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers, waaronder moclobemide en methylthioniniumchloride (methyleenblauw)) worden genoemd, of u hebt er de laatste twee weken ingenomen. Uw arts zal u zeggen hoe u moet starten met het nemen van Paroxetine Sandoz zodra u bent gestopt met de MAO-remmer.

 U neemt een antipsychoticum met de naam thioridazine of pimozide in.  U bent allergisch voor paroxetine of voor een van de andere stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6. ▶ Als een van de bovenstaande op u van toepassing is, vertel dat dan uw arts zonder dat u Paroxetine Sandoz inneemt.

Volwassenen

EPISODES VAN ERNSTIGE DEPRESSIE

OBSESSIEF-COMPULSIEVE STOORNIS

PANIEKSTOORNIS

SOCIALE ANGSTSTOORNISSEN/SOCIALE FOBIE, GEGENERALISEERDE ANGSTSTOORNIS en POSTTRAUMATISCHE STRESSSTOORNIS

• Aanbevolen dosering: 20 mg/dag.
• Indien nodig, geleidelijk verhogen met stappen van 10 mg.
• Max. 50 mg /dag.
• Aanbevolen dosering: 20 mg/dag.
• Indien nodig, geleidelijke dosisverhoging met stappen van 10 mg.
• Max. 50 mg/dag.
• Verbetering in het algemeen na 1 à 2 weken.
• Startdosis: 20 mg/dag.
• Geleidelijke dosisverhoging met stappen van 10 mg.
• Aanbevolen dosering: 40 mg/dag.
• Max. 60 mg /dag.
• Startdosis: 10 mg/dag.
• Geleidelijke dosisverhoging met stappen van 10 mg.
• Aanbevolen dosering: 40 mg/dag.
• Max. 60 mg /dag.
• Een lage startdosering wordt aanbevolen om de kans op een mogelijke verergering van de panieksymptomatologie te verkleinen.

Stopzetting van de behandeling

Bij stopzetting van de behandeling moet een dosisreductieschema worden toegepast (per week de dagdosis met 10 mg verlagen).

Dosisaanpassingen

Bij patiënten met een ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min) of met leverinsufficiëntie moet de dosering worden beperkt tot het onderste segment van het dosisbereik.

Toedieningswijze

• Inname 1 x daags 's morgens tijdens de maaltijd.
• Het tablet doorslikken zonder kauwen.
• Het tablet kan in 2 gelijke helften verdeeld worden.